Παρόλο που οι λέξεις αποτυγχάνουν ολοκληρωτικά να συλλάβουν την ουσία της πράξης της δημιουργίας, και την διαδικασία που ενεργοποιείται από την μεταμόρφωση, τα ακόλουθα λόγια του Sri Aurobindo εκφράζουν σχεδόν τέλεια την διαδικασία της συνεχιζόμενης πνευματικής φώτισης, μέσα στην οποία αυτοί οι καλλιτέχνες επιχειρούν να επικοινωνήσουν το όραμά τους, το πάθος του και την αγάπη τους για σένα. Σταδιακά συνειδητοποιεί ότι όλες του οι ενέργειες, ακόμα και οι πιο ασήμαντες, μπορούν να καθοδηγούνται σε υπέρτατο βαθμό από την σιωπηλή ανώτερη πηγή, ώστε όλες του οι σκέψεις να προέρχονται από εκεί, λαμπρές και πέρα από κάθε αμφισβήτηση, και ένα είδος αυθόρμητης γνώσης να ανατέλλει μέσα του. Αρχίζει να ζει μια ζωή συνεχών θαυμάτων.

Αν η ανθρωπότητα μπορούσε να ρίξει έστω μια ματιά στο πόση άπειρη χαρά, τι τέλειες δυνάμεις, τι υπέρλαμπρα ύψη αυθόρμητης γνώσης, τι γαλήνια πεδία ύπαρξης, υπάρχουν και μας περιμένουν, τα οποία δεν έχει κατακτήσει ακόμα η εξέλιξη του είδους μας, θα παρατούσε τα πάντα και δεν θα ησύχαζε μέχρι να κερδίσει αυτούς τους θησαυρούς.

Μόλις η ανοιχτή έκταση από πάνω γίνει συμπαγής και ζώσα, σαν ένα στρώμα φωτός από πάνω του, ο αναζητητής νιώθει την παρόρμηση να εισέλθει σε πιο άμεση επικοινωνία με αυτή, να αναδυθεί στ' ανοιχτά, διότι αρχίζει να νιώθει με οδυνηρή ένταση πόσο στενός και ψευδής είναι ο νους και η ζωή από κάτω, ένα είδος καρικατούρας. Αισθάνεται ότι συγκρούεται με τα πάντα και ότι πουθενά δεν βρίσκεται στο σπίτι του. τα πάντα – λέξεις ,ιδέες, συναισθήματα – είναι ψεύτικα και διάτρητα. Δεν είναι αυτό, ποτέ δεν είναι αυτό – πάντα είναι εκτός, πάντα στο περίπου, πάντα κάτω από το σημείο.